Ongelukken of onderdrukking van een politieke politie ?
26/05/12 : Commentaar
Er zijn de laatste tijden in Marokko veel vreemde bewegingen en gebeurtenissen aan de hand. Een plotselinge dood van 5 leden van de 20-Februari beweging, een aanslag op een café van 'onbekenden'.. Deze gebeurtenissen leiden tot vele discussies over de vaak non-transparante regering of meer geheime politie van het land. De moeilijkheden en de vele confrontaties tussen de politie en de burgers in de Rifregio in Februari lijken de politie niet te hebben vermoeid.
Inderdaad, er stierven op 28 April plotseling 5 leden van de 20 februari-beweging in Guercif. Ze waren onderweg naar een vergadering van de revolutionaire beweging in Rabat. Ongeluk of niet, blijft nog een vraag, maar aangezien de zeer vage informatie die er over deze zaak gegeven is en de recente vergroting van de beweging namenlijk met de veroordeling van de rapper Lhaqed die veel protest 'wakker heeft gemaakt', zijn er twijfels .
Daarbij is er een paar dagen laten, op één van de meest toeristische plekken van Marokko een café door onbekenden opgeblazen. 16 doden is het laatste balans. Complot van de geheime dienst, dat is de vermoede van veel Marokkanen. De enige die nu belang lijkt te hebben bij een destabilisatie van Marokko door terreur is de Marokkaanse staat zelf. Die kunnen de schuld in de schoenen schuiven van de 20 februari-beweging omdat zij het land zouden hebben gedestabiliseerd met hun betogingen. Maar de polite gaat blijkbaar nog verder.
Zondag 15 mei werd Oussama el Khlifi, één van de eersten die het regime openlijk durfte te bekritiseren, brutaal aangepakt door 'onbekenden'. Hij werd bewusteloos achtergelaten op de grond en foto's van zijn bebloed gezicht gingen de wereld rond. El Khlifi is één van de gezichten van de 20 februari-beweging. Hij trad vaak op als spreekbuis voor de democratische revolutie in Marokko. Teken van politieke bestrijding is het echt, daarom moeten wij ons afvragen of de langdurige, doorzettende protest beweging nog ergens kans heeft om door te breken. De onderdrukking en de terreur is nu zo groot dat het sprankje hoop mischien toch door de hevige politie gedoofd zal zijn.
Veel recente betogingen zoals die van het Tahrirplein, van het Sebata-wijk in Casablanca of het Mkaada-plein in Tanger werden volgens het traditionele draaiboek ontbonden. Ook in andere steden zoals Tetouan, Fès, Oujda, Mohamadiyya, en Agadir werden de demonstraties op gewelddadige manier onderdrukt. Dat de Marokkaanse regering deze betogingen zo hard aanpakte is geen verrassing. Wat wel paradoxaal is, zijn de motieven van de protesten. Heel weinig hebben kritiek op de regering of de Koning.
Echter, de populariteit van de Koning kent geen protesten. In vele demonstraties toonde men hoe barmhartig en goed de Marokkaanse monarch wel niet was. Hij zou de grondwet hervormen en hij liet tientallen politieke en andere gevangen vrij waaronder de bekende salafistische preker Mohamed al-Fizazi. Hij was één van de duizenden Marokkanen die gearresteerd werden na de aanslagen van Casablanca in 2003 en werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
Toch, zijn er vele andere islamistische gevangen die op hun beurt wachten en die recent hebben laten horen dat zij ook nog bestonden. In tegenstelling tot al-Fizazi hadden zij geen lovende woorden voor Mohamed VI. Is het verrassend dat zij niet zijn vrijgelaten?
Ter conclusie is er alwel het begrip bestaat geen spraken van het “Magische Marokko”. De gewelddadige ingrepen van de politie zijn niet per ongeluk gebeurt en zullen niet de laatste zijn. Geweld en repressie lijken nog deel te maken van de politie's orde strategie. De orde van het land is op dit moment alleen maar door terreur gehandhaafd. Daarom zal de reactie van de 20 februari-beweging nu van doorslaggevend belang zijn. Zullen zij zich laten intimideren door de talrijke orde en geheime diensten? Of zullen zij blijven vechten voor een democratisch Marokko?
Claire Duiverman
Bronnen :
- Nieuws feed met meerdere protest
- http://www.bladna.nl/gratie-politieke-gevangenen-marokko,00494.html